Çocuklar Anneleri Büyütür

Anne olana kadar hepimiz çocuğuz aslında . Gerçekte anne olunca büyümeye
başlıyoruz . İlk kızımı kucağıma aldığımda geri dönüşü olmayan bir yola
girdiğimi düşünmüştüm . Ondan öncesini hatırlamadığım zamanlar  oldu .

Sonra her gelenle gönlümün nasıl genişlediğini fark ettim . İlk kızımla
öğrendiğim kelie sabırsa, İkinci ile denge oldu Ayağımın kaydığı, hata
yaptığım, özür dilediğim, göz yaşı döktüğüm, danıştığım , mücadele
verdiğim de…

Aslında çocuğumuzla, çocukluğumuzu El ele tutuşturup yürümek gibi annelik .İçindeki çocuğun sesine, hissetliklerine Kulak verdikçe, anlamaya çalıştıkça , Hakkını verebildiğin emanetçilik .

İçinin kıvımlarına doğru yolculuk…
Daha derine indikçe kendini keşfettiğin
Arkeoloji çalışması …

‘‘Seni çok seviyorum’’ diyen kocaman
Yüreğe lâyık olma çabası… Bu yüzden
Birlikte çıktığımız yolculukta
Bırakmamamız gerek ellerimizi .

Çocuklar annelerini büyütür çünkü.
Anneler,çocuklar büyüdükçe büyür