Sentetik Distopya

Banyoya gidiyorum. Gözümü içeriden oyan, canımı yakan his yokmuş gibi gözlerimi sonlarına kadar açıyorum. Yanmakta olan gözümde o kadar şeye rağmen en ufak bir kızarma dahi yok. Kanlanma yok. Bir tane damar bile görünmüyor. Kusursuz. Fazla kusursuz. Musluğu açıyorum ve en soğuk dereceye getiriyorum. Mutfağa gidip çekmeceden ihtiyacım olan aleti alıyorum. Pantolonumu çıkarıyorum ve kemerimi katlayıp dişlerimin arasına sıkıştırıyorum. Tenimi uyuşturan soğuk suyu gözüme çarpıyorum. Tüm hisler kayboluyor. Ya şimdi ya hiç.