Behnaz

Ölümün soguklugu beni alıp götürdü! Peki neden? Iran'dan sürgün edilmeden gün doğumunuizlerdim, günes dogar ben haykırırdım.
Ülkemi bu kadar severken ülkem beni neden vurdu? Ellerim
pas tutmus, yüregim yas! Ama elimi kalbime götürdügümde nefesim kesiliyordu. Kırmızı Nehir’deydi benim sevdam. Ölecegimi anladıgımda ona Gün Batımı Mektubumu yazmıstım, diger ismiyle Ölüm Mektubu… Yazdıgım zaman karsımda duran iki ölüm melegi vardı! Birisinin disleri çürümüs gözleri paslanmıs ve kafasında binlerce kurtçuk görünüyordu. Digeri ise bembeyaz bir gelinlikle karsımda duruyordu. O sırada göklerden bir ses geldi! “Söyle bana ey BEHNAZ hangisi agır basıyor?” Gözlerimi alamadıgım ölüm melegi disleri çürük olan, gözleri paslanan ve kafasında kurtçuklar olandı. Ve ben seçimimi yaptım, tekrar sordu bana, “Ölmek üzere olan ölüm melegini mi seçeceksin diye?” Benim cevabım “Evet” oldu! Ölüm melegini seçtigim an gökler aglamaya basladı ve bir anda yüksek bir çıglık geldi! “Uyan BEHNAZ sen yeniden dogdun ve ölümün adı degisti!” Uyandıgımda Türkiye'de Kırmızı Nehir’deki büyük agacın oradaydım... Selam olsun les yiyenler! Ben yasıyorum! Ölmedim! Sevdigimin yanındayım Kırmızı Nehir’de!