Kırk

Ülkemizin güneyindeki bir sahilde emeklilik günlerini geçiren, keyfine bakan bir general. Albay adında bir papağan. Bahçesine tünemiş kuş sürüsünün içinde peygamberliğini unutmuş söylence kahramanı Süleyman. Ve bir koltuğa oturup bütün bunları anlatan bir hüzün hizmetçisi. Faruk Duman, son yapıtı Kırk’la bu kez insan bilincinin varlığa ve yokluğa dair olduğu bir anlatıyla karşımıza çıkıyor. Varlığın evinin dil, dilin evinin de vücut olduğu “gerçek” bir düş Kırk. Düş ile gerçeği ayırt edemeyen, kendini yanlış anlayan ve olanaksız olanın gerçek kılınabileceğini gözden kaçıran insan bilincinin sırrını ifşa eden varlık bilgisini sunuyor Kırk bize. Anlamanın dönüşmek, dönüşebilmek olduğunu ima eden, varlığın dönüşümlerinin çokluğunu sezdiren bir yapıt bu; bir yanıyla da insanoğluna “varlık olmaklığın tadını” tattıran bir yapıt.