La Fontaine’den Masallar

Büyükler, göstermeliktir ekseri :
Cahil hayranlara heybet salar görünüşleri.
Görünüşe göre hükmünü verir eşek,
tilkiyse, inceden inceye inceleyerek
evirir çevirir onları, mihenge vurur,
kof bir kalıp olduklarını keserse gözü,
ona vaktiyle bir heykelin söylettiği sözü
hemen onlara kondurur.
İçi boş bir heykeldi o, hem de heybetli çok.
Tilki işçiliği övmüştü ona baktığı zaman :
“— Güzel baş, demişti, fakat beyni yok.”

Nice nice büyükler heykeldir bu bakımdan.

17. yüzyılın en tanınmış Fransız şairi La Fontaine’in bazı insan karakterlerini hicvetmek amacıyla, kahramanları hayvanlar aracılığıyla kurgulayıp manzum olarak kaleme aldığı mesel fabl’lar Hindistan’dan İran, Anadolu ve Avrupa’ya yayılmış, bütün dünyaca ünlenmiştir.

La Fontaine’den Masallar, edebiyatı masalla başlatan Dünya şairi Nâzım Hikmet’in cezaevindeyken Ahmet Oğuz Saruhan takma adıyla ve kendi ifadesiyle “Okunduğunda hece vezniyle yazıldığı intibaı uyandıracak (...) hece veznine stilize edilmiş serbest vezinle” yaptığı çevirinin söyleyiş biçimindeki yalınlık ve Türkçe lezzetiyle okundukça renklenen, hiç eskimeyecek, evrensel bir kitap.