Natürmort

John Berger, Görme Biçimleri’ne görme sözden önce gelir iddiasıyla başlar. Bu varsayıma tamamen karşı olmamakla beraber, buradaki kısa denemeler şöyle bir soruyla başlar: Eğer görme sözden önce geliyorsa, görmeden önce ne gelir? Bu soru, söz ve imge arasındaki popüler karşıtlığı ve aynı zamanda da görmenin diğer duyu etkilerine üstünlüğünü yıkmayı amaçlıyor. Göz ya öteki duyu organlarının hizmetindeyse? Ağız kesin sonuçlar üreten ilk organ olamaz mı,ve ağzın önceliği dünya ile belirli bir ilişkiyi kurmaz mı? Bu nedenle ağzın hizmetinde bir göz hayal edebiliriz. O halde kamera da dünyayı bir temsile dönüştürmek için onu mekanik bir biçimde içine alan, içen ya da ısıran bir göze benzetilebilir. Eğer kamera merceği mekanik bir göz için metafor oluşturuyorsa, diğer bir bedensel delikle, anüsle de ilişkilendirilebilir. Büzgen kaslar bedensel boşaltımı kontrol eder ve kişinin kendisinden kopan bir parçası olan dışkı da fotoğrafik imge üretimine benzer. Bu, nesnenin sebep olduğu, ondan kopan optik bir imgenin mercek tarafından üretilmesini anımsatır bize. Kendi sınırları içinde ve dışında kalan şeyleri kontrol altında tutan çerçeve bir gümrük memuru gibi iş görür. Bu perspektif içinde çerçeve temsilin büzgen kasıdır. Son olarak, eğer görme ışığa bağlıysa zaman içinde donmuş ışık-imge olan fotoğraf da körlük ve aydınlanma, yokluk ve varlık, parça ve bütünlük arasında devinen belirli bir fetişizmden farksız bir görünürlükle ilişkiye bağlı olamaz mı?
Olivier Richon