Yapıbozum ve Pragmatizm

“Derrida ile Rorty, Habermas’ın evrenselcilik, rasyonalizm ve
modern demokrasi arasında zorunlu bir bağ olduğu ve anayasal
demokrasinin aklın açılımında (unfolding), hukuk ve ahlâkın
evrenselci biçimlerinin ortaya çıkmasıyla bağlantılı bir uğrağı temsil
ettiği iddiasını reddetmekte birleşirler. Her ikisi de, kendi tikel dile
getiriliş koşullarını aşacak bir argümantasyon tarzının mümkün
olmasını garanti altına alabilecek –Akıl gibi– bir Arşimet noktasına
ulaşılabileceğini yadsırlar. Ama, rasyonalizmi ve evrenselciliği
eleştirmeleri, kendilerini Aydınlanma’nın siyasi yanını, yani
demokratik projeyi savunmaya adamalarını önlemez. Habermas
ile aralarındaki anlaşmazlık siyasi değil teoriktir. Onun demokratik
siyasete gösterdiği bağlılığı paylaşırlar ama demokrasinin felsefi
temellere ihtiyacı olmadığını ve demokrasinin kurumlarını güvence
altına alacak şeyin rasyonel temellendirme olmadığını düşünürler.”
Yapıbozum ve Pragmatizm, aynı başlık etrafında düzenlenmiş
sempozyumdaki tartışmaları bir araya getirerek Derrida’nın
pragmatizmi ile Rorty’nin pragmatizminin demokrasi hakkında
temelci olmayan bir düşünme biçiminin geliştirilmesine nasıl
katkıda bulunabileceklerini araştırıyor. Söz konusu düşünürlerin bu
özel alandaki görüş ayrılıklarının yanı sıra çakıştıkları noktaları da
incelerken yapıbozumu ötekinin etik deneyimine yönelik Levinasçı bir
açılımla tamamlayan Simon Critchley ve yapıbozumu “hegemonya”
mantığıyla irtibatlandırmayı öneren Ernesto Laclau’yu da tartışmaya
dahil ediyor.